nieogarnięta przez rozum
i wszechświat
Miłość przyjdzie Maleńka

na miarę
mojego serca

inaczej

nie przekonam cię
na siłę
na miłość
skonam
na pęknięcie serca
na krzyż
belka po belce
dzień po dniu
i tak nagle
ku zdziwieniu
napotkanym
z dróg

Słowo Wcielone

To wszystko już kiedyś było. Nic nowego. Wiem o tym.
Wiem o tym nawet zanim i wiem po co i jak i wiem dlaczego.
Dlaczego to wiem też zanim.
Bo idę za Nim.

Po śladach dopasowanych. Idealnie. Na moją miarę. Z Góry z(a)mierzone.
Z góry nie przewidziałam, że stawiając stopę wbije się w nią gwóźdź.
Wygląda to inaczej ze słów.
Ze Słów stających się Ciałem.

Słodki Jezu

Słodki Jezu śpij
Słodki Jezu śnij
w sercu moim -
w żłobie
w grobie
śnij
w sercu moim -
w żłobie
w grobie
śpij

Ukochany

Ukochany, Ukochany
odpowiedz mi gdzie
gdzie jesteś mój Miły
gdy wciąż szukam Cię

krok za Krokiem szłam
i odnalazłam Cię
na Krzyżu
i nie ma już
mnie

Imię Jezus

O, Panie nasz Panie,
O, Panie nasz Panie
Jak przedziwne Twe Imię
po całej jest ziemi *

Jezus! Jezus! Jezus!
Najwyższe Imię!
Jezus! Jezus! Jezus!
Najświętsze Imię!

* por. Ps 8, 2

gdy tak myślę o innych
to ja nic
nie zrobiłam

święci
ci bliscy
tak dalecy

już tak prawie
na końcu

w końcu

nie zostawiam za dużo śladów
by nie zadeptać tych Jezusa
ale krok za krokiem
idę po Jego śladach
by i inni mogli je odnaleźć
i po nich iść
do Jezusa

Miłość cierpi
i przytula
z Krzyża

Żeby zdobyć szczyt miłości
trzeba zejść na dno ludzkości

Miłość - to nie znaczy tylko, że będzie "miło", bo jest jeszcze ta wbita "ość", którą trzeba wyjąć i opatrzyć ranę bliźniego swego, przez którego sam Bóg do mnie przychodzi, a przede wszystkim Jemu Samemu. 

niestety
wciąż tak mało
przekonania w wierze
ufności w nadziei
serca w miłości

Jezus
spojrzał
na mnie
z
Krzyża

Poznając i przyjmując Bożą Miłość
tak naprawdę
to przypominamy Ją sobie
i wracamy do Niej
do Źródła
do początku ...

by po śmierci ciała
duch mógł powrócić
do Domu Ojca

mój Jezu

nie mam słów
mam łzy
szczęścia
gdy przychodzisz
do mojego
serca

w posłuszeństwie Bogu
jestem wolna

nie ogranicza mnie moje "ja"
ani cały ten świat

co jeszcze masz, gdy oddasz wszystko co masz?

serce

śpij, mój Jezu śpij
to nie są łzy
to serce moje topnieje
przy Sercu Twoim

śpij, mój Jezu śpij
gdy już Krzyż
oddał Ciebie mi
niebiańskie masz sny

gdziekolwiek idziesz
weź ze sobą
serce

Miłość buduje mosty a nie mury

rozwój duchowy

rozwój duchowy to tak naprawdę
wycofanie się z rozwoju
z tego świata
powrót do początku
do łona Trójcy Przenajświętszej

gdzie Słowo stało się Ciałem
gdzie Prawda wyzwala
gdzie w Miłości nie ma lęku

żyjąc pod kloszem tego świata
obrastamy w piórka pychy
i wylatujemy z gniazda

rozwój duchowy to tak naprawdę
lot bez skrzydeł
słowa bez znaczenia

to zdobywanie wiedzy
by nic potem już nie wiedzieć
w Mądrości

to wrócić jak syn marnotrawny
to być dzieckiem
które nie mówi jeszcze

nie mogę znaleźć ciszy
w milczeniu
tak dużo się dzieje
w duszy i ciele
w miłości

nie miał kto zapłakać na tobą
dlatego włócznią przebite Serce
Boga twojego
Najświętsza Krew i Woda
kropla po kropli
na Godzinę
Miłosierdzia Bożego

wszystkie linijki na świecie nie zmierzą Pana Boga 
bo Bóg nie jest ograniczony - odtąd dotąd
tak jak my
to inna miara
tak od serca
do wieczności

w oczekiwaniu na spotkanie ...


tęsknię

jakbym list pisała do Ukochanego

...

od ciężaru Krzyża na ramionach
lekkość w sercu

jeśli już coś wiesz ... zapomnij o tym i naucz się od nowa kochać

coraz bardziej mam wrażenie, że jednak więcej jest do przekopania i coraz bardziej mam wrażenie, że to, co wydaje się już odnowione, tak naprawdę już jest stare, że trzeba wejść w to i znów pod prąd, znów do rozszarpania, chociaż już coraz mniej jest mnie ...

tylko patrzeć gdzieś przed siebie
prosto w Twoje Oczy
tylko milczeć

w doświadczeniu ranionego Serca
nie można pozbierać się
od wewnątrz

podtrzymać Cię
z Tobą być
i każdą Łzę i każdą Ranę
przyjmować w opuszczeniu

i cokolwiek uczyniono i nie
tym najmniejszym

współodczuwam

nie wszystko jest takie piękne, ułożone i uczesane, kolorowe i uprasowane, pachnące i błyszczące i z wielkiej litery pisane, i ach i och, ... , wejdź w błoto, bagno, brud, w ciemność i zimno, w głód i smród, w ból, samotność, odrzucenie, ..., by znaleźć prawdziwą perłę, by odnaleźć siebie ... trzeba wyjść z siebie i wejść w życie innych, by odnajdując zagubionych, odkryć swoje zabłąkanie i znajdując brata znajdziesz siebie

po drodze tak wielu się pogubiło
i nie ma ich teraz przy Tobie
a Ty Swoje Serce otwierasz
wylewasz całą Swoją Miłość

odwilż
topnieją serca
a morze to kilka łez
poza brzegiem
piasku

moje ciało i serce - osobno
i zmysły i rozum - osobno

przedzieram się
w radości z cierpienia do cierpienia w radości
niepostrzeżenie

rozum przeszkadza miłości -
prawdziwa jest taka
nielogiczna

szalona z Miłości

bo ta miłość szalona
rozrywam swoje serce przed Twoim
i dookoła roztańczona
w polnych kwiatach
we włosach kłosy
pod nogami kłody

mogę fruwać
chodzić już nie mogę
coraz trudniej utrzymać się w pionie
u Twoich Stóp
w Twoich Źrenicach
w Twoim Sercu
moje miejsce

tak mi do Ciebie
po Drodze Krzyżowej
po Ogrodzie Oliwnym
tak ciężko
to zabierz
to Twoja Wola

Ty mój Jezu
do serca wtulony
z Drzewa
ze Żłóbka
z Krzyża

z życia

Pełna Miłości Maryja

Ta Kruszyna
Ten Czerwony Mak
Różę zrodziła
Miłości Kwiat

chcę być mostem -
najpewniejszym
z Krzyża

muszę iść dalej
wyjść poza Jeruzalem
po drodze pozbierać kurz
zanurzyć się w błocie
odnaleźć bryłkę złota - ciebie
bym mogła być z Nim
na Golgocie

od Żłóbka po Krzyż

od urodzenia na belkach
taki Znak
czasu

* na zdjęciu Krzyż, który dostałam od pewnego księdza Stanisława na I Rocznicę I Komunii Świętej i mam do dziś.