odwilż
topnieją serca
a morze to kilka łez
poza brzegiem
piasku

moje ciało i serce - osobno
i zmysły i rozum - osobno

przedzieram się
w radości z cierpienia do cierpienia w radości
niepostrzeżenie

rozum przeszkadza miłości -
prawdziwa jest taka
nielogiczna

szalona z Miłości

bo ta miłość szalona
rozrywam swoje serce przed Twoim
i dookoła roztańczona
w polnych kwiatach
we włosach kłosy
pod nogami kłody

mogę fruwać
chodzić już nie mogę
coraz trudniej utrzymać się w pionie
u Twoich Stóp
w Twoich Źrenicach
w Twoim Sercu
moje miejsce

tak mi do Ciebie
po Drodze Krzyżowej
po Ogrodzie Oliwnym
tak ciężko
to zabierz
to Twoja Wola

Ty mój Jezu
do serca wtulony
z Drzewa
ze Żłóbka
z Krzyża

z życia

Pełna Miłości Maryja

Ta Kruszyna
Ten Czerwony Mak
Różę zrodziła
Miłości Kwiat

chcę być mostem -
najpewniejszym
z Krzyża

muszę iść dalej
wyjść poza Jeruzalem
po drodze pozbierać kurz
zanurzyć się w błocie
odnaleźć bryłkę złota - ciebie
bym mogła być z Nim
na Golgocie

od Żłóbka po Krzyż

od urodzenia na belkach
taki Znak
czasu

* na zdjęciu Krzyż, który dostałam od pewnego księdza Stanisława na I Rocznicę I Komunii Świętej i mam do dziś.