gdy już nie możesz patrzeć
na to wszystko, mój Boże
Twoje Łzy - Krople Oczyszczenia
spadają na ziemię

i niewinni przed snem zanurzeni
budzą się wolni
w obłokach z ucisku

tak blisko

nikt nic nie wie
chociaż tak
wszyscy wszystko wiedzą

i to dobrze
to nasza tajemnica

gdzie Ty tam i ja
jak Tobie tak i mnie

jeszcze nie fruwam
wciąż zdzieram podeszwy

umierać codziennie z miłości

i gdy już
fizycznie i duchowo konam
Anioł mnie podtrzymuje
by znów

Miłość odwzajemniona

Ty, mój Boże, ukształtowałeś mnie
marne gliniane naczynie skruszone
Ty wypełniłeś mnie po brzegi
i po krańce spływających kropli

Moje serce jest zbyt małe na Twoją Miłość -
przemieniasz mnie całą w kruche gliniane naczynie

Rysa za rysą ze środka rozsadza -
z zewnątrz pomnaża każdy kryształ lodu

Dotyka cierniem w sam środek -
znieczuleni po omacku trafiają

Ten krzyk, co się nie wydobywa poza Niebo
przekracza słowa bez wyobraźni

Dosłownie współczująca